Ένας κακός άνθρωπος -Ε Γ Ω-

Από πού να αρχίσω τι να πω
και να πως να γράψω αφού ούτε τα γράμματα δεν βλέπω.
Τα μάτια καίνε πια πολύ.
Απόψε είχα σκοπό να γράψω για την ευκαιρία που μου δόθηκε αυτές τις μέρες να γνωρίσω ΚΑΛΟΥΣ ανθρώπους,αλλά τελικά τα σχέδια άλλαξαν και απόψε θα γράψω για δύο κακούς πολύ κακούς ανθρώπους.

Και θα μιλήσω για πρόσωπα δικά μου έξω από την ιστορία της Λίντας.
Θα μιλήσω για μια δική μου υπόθεση....

Γιατί τελικά το να είσαι καλός μπορεί να απέχει ελάχιστα από τα είσαι ο χειρότερος!
Και αυτό το λέω για μένα!

Γιατί βρέθηκα απόψε απέναντι σε έναν άντρα και μια γυναίκα που ήρθαν στο σπίτι μου και την ησυχία μου για να με πουν φίδι, διπρόσωπη, ψεύτρα, καρφί, ρουφιάνα και άλλα...
Ο λόγος??

Θα μπορούσε να αποτελεί θέμα για κάποιο θέατρο του παραλόγου..

Ο σύζυγος είχε παράλληλη σχέση πολλά χρόνια, εγώ το κατάλαβα πέρσι στα γεννέθλια του άντρα μου όταν εγώ μίλαγα με την εγκυμονούσα τότε γυναίκα του στο σταθερό και τον άκουσα να λέει μωρό μου στο κινητό του τη στιγμή που του πρόσφερα το νερό που είχε ζητήσει.

Δεν ασχολήθηκα ....
Αλλά μέρες μετά άρχισε να έρχεται σπίτι μας και να μας λέει σχεδόν κλαίγοντας όλα όσα γίνονταν και πόσο χάλια νιώθει αλλά τι να κάνει αφού δεν περνάει καλά κλπ ,κλπ
Δεν επικροτήσαμε ποτέ το γεγονός και σαν φίλοι παλέψαμε να του αλλάξουμε γνώμη πολλές φορές αλλά μάταιο!

Ο άντρας μου πολλές φορές μου έλεγε πως όλο αυτό δεν θα μας βγει σε καλό...αλλά πάντα κραταγαμε το στόμα μας κλειστό και λίγο τις σχέσεις μας σε απόσταση.

Κάποτε σε μια συζήτηση μας με τη γυναίκα του και ύστερα από πολλά κλάματα και οδυρμούς της είπα μια κουβέντα..."αν πιστεύεις κοριτσάκι μου ότι κάτι δεν πάει καλά ψάξτο..τι να σου πω"

Από τότε πέρασαν 8 μήνες
και απόψε ήρθαν ξαφνικά να μου λάβουν τα λόγο

ο μεν ένας γιατί τότε είχα πει αυτό το "ψάξτο" (θεώρησε ότι τον κάρφωσα)
και η δε άλλη γιατί δεν της το είπα ευθέως!!

Τι κι αν εξήγησα ότι η θέση μου ήταν δύσκολη ότι ρουφιάνα δεν είμαι και πως να κάνω κάτι τέτοιο με πιο δικαίωμα ???
Τι κι αν έλεγα στον άλλον ότι αυτό το ‘’ψαξτο’’ ήταν μια φράση που θα την έλεγε ο καθένας σε μια ανάλογη συζήτηση με θέμα "νομίζω πως κάτι τρέχει με τον άντρα μου"
τίποτα....

Μπροστά στο παιδί μου ουρλιάζανε και με κατηγορούσαν άδικα των αδίκων..
Δεν με ένοιαζε τίποτα άλλο παρά μόνο το παιδάκι μου που άκουγε όλα αυτά και με έβλεπε να κλαίω...

Ο άντρας μου δεν ήταν σπίτι και όταν πια ξεκουμπίστηκαν έβαλα το μωρό στο καρότσι κι άρχισα να περπατάω γρήγορα...θα έλεγα πως έτρεχα ...τουλάχιστον έκλαιγα χωρίς να με βλέπει το παιδί μου αφού εκείνο χάζευε ευτυχισμένο τη βόλτα του..
έκλαψα κι έτρεξα πολύ...

Μα ακόμα και τώρα ώρες μετά δεν ξέρω τι να νοιώσω...
Νιώθω βλάκας που άνοιξα για μια ακόμα φορά την αγκαλιά μου και τα αυτιά μου για να ακούσω το πρόβλημα ενός <<φίλου>> όποιο κι αν ήταν αυτό...
Νιώθω ηλίθια που δεν προφασίστηκα ένα ψέμα για να κλείσω το τηλ όταν με έπαιρνε η γυναίκα του κι έκλαιγε.
Νιώθω ΜΑΛΑΚΑΣ που δεν έκλεισα τα αυτιά μου και να πω τι με νοιάζει βγάλτα πέρα μόνος σου κι ο ένας κι άλλος...

Δεν ξέρω αν ακούγεται άρρωστο πάντως εμένα με πόνεσε...
Τέτοιες φωνές....τέτοιες κουβέντες....

Πάγωσε το κορμί μου...
ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ πως τελικά είμαι τόσο ΚΑΚΟΣ ΆΝΘΡΩΠΟΣ...όπως μου είπαν...

κι όμως ποτέ δεν έχω νιώσει να θέλω να κάνω κακό...
μάλλον το κάνω άθελα μου ...

Πριν λίγο έλαβα ένα sms από εκείνη που μου ζήταγε να την καταλάβω πως δεν ήθελε λέει να με πονέσει, φυσικά και δεν απάντησα κι ούτε θα απαντήσω τους εύχομαι πάντως όλοι οι κακοί άνθρωποι που θα συναντήσουν στη ζωή τους να είναι σαν εμένα, που κάθομαι και κλαίω ακόμα.
ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΗΚΑ ΣΑΝ ΡΟΥΦΙΑΝΑ … ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑ ΡΟΥΦΙΑΝΑ!!!
Νιώθω πως μοιράστηκα τη σοκολάτα μου με δυο ανθρώπους και αυτή ήρθαν απόψε και την ξέρασαν πάνω μου...