Μετακομίζω soon

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

όχι ότι εδώ δεν μου αρέσει ίσα ίσα εδώ γνώρισα τους πιο αξιόλογους ανθρώπους, αλλά να με έπιασε τώρα αυτό το κάτι της ανανέωσης..
Δεν θα πάω και μακρυά δα ?
 να εδώ δίπλα θα είμαι και θα κερνάω τσαγάκι όποιον έχει την καλή διάθεση να περάσει..

katerinas-blog.blogspot.com

                                         συνεχίζεται........

..αν θα μπορούσα ..μα δεν μπορώ

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

κοίτα να δεις κάθε φορά το ίδιο παθαίνω,κάθομαι να γράψω και το μυαλό μου είναι σαν μακαρονάδα!
Μπερδεμένο!Από που να αρχίσω και που να τελειώσω.
Τι να πρωτοπώ?
Για άλλη μια φορά βρέθηκα αντιμέτωπη με τους φόβους μου.
Τα γεγονότα στην Ιαπωνία μου θύμισαν το πόσο εφήμεροι είμαστε όλοι..δεν ξέρω αν κάνω καλά που έχω βάλει πλώρη για δεύτερο μωρό!
Σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι σε τι κόσμο θα το φέρω και το άλλο και σε τι κόσμο θα ζήσει και ο Μηνάκος μου!
Λυπήθηκα και έκλαψα για τους ανθρώπους και για αυτούς που έφυγαν αλλά και για αυτούς που έμειναν.
Σεισμοί,τσουνάμια,θάνατοι,πλυμμήρες,πόλεμοι,πυρηνικά,χρεοκοπίες,αρρώστιες και μια καλή είδηση πουθενά..
Θεέ μου τι γίνετε?
Μας σιχάθηκες και καλά έκανες!Εδώ εμείς οι ίδιοι σιχαθήκαμε τις ζωές μας και καταστρέφουμε τον κόσμο μας και ξεχνάμε πως είναι δανεικός από τα παιδιά μας.
Ένας ευχαριστημένος άνθρωπος δεν υπάρχει με την ζωή του ,όλοι γκρινιάζουν αλλά κάνεις δεν θέλει να κανει έστω κατι ,τόσο δα μικρό να αλλάξει λίγο όχι τον κόσμο ,αλλά την καθημερινότητα του..
Αν απλά όλοι σκεφτόμασταν για μια ώρα μόνο καιτον διπλανό μας λίγο όλα θα ήταν καλύτερα!
Και τώρα τι άλλο να πω, ότι κι αν πω φαντάζει κουταμάρα πρόβλημα μπροστά στο θρίλερ της Ιαπωνίας!


Πάλι είμαστε εγώ και μπέμπης άρρωστοι ,μπούκωμα ,βήχα και άγιος ο Θεός.
Που φυσικά συνεπάγεται ξενύχτι και από τις δυο πλευρές.
Τι χρονιά αυτή η φετινή μας τάραξε ..ως εδώ..άντε να έρθει η άνοιξη ,να χρωματιστεί η φύση να βγούμε και για καμία εκδρομούλα να θυμηθούμε λίγο πως πέρα από το τσιμέντο και ντουβαράκια μας υπάρχει και η φύση ,το βουνό ,η θάλασσα να αλλάξει λίγο θέα το μάτι μας.
Να χαρούμε λίγο ότι φυσικό απέμεινε γιατί αργά η γρήγορα θα τα βλέπουμε όλα από τη γυάλα!
Και όμως εξακολουθώ να σκέφτομαι θετικά και να κάνω όνειρα γιατί μέσα σε αυτή τη τόσο μίζερη ζωή μας υπάρχουν λόγοι για τους οποίους αξίζει να πεις θα παλέψω και θα αντέξω!
Και οι λόγοι αυτοί είναι δύο.Η αγάπη πρώτα από όλα για εκείνους που ονομάζουμε οικογένεια αλλά και η θέληση για ένα όσο γίνεται πιο ήρεμο και καλό αύριο!

Και τελικά για άλλη μια φορά αλλού ξεκίνησε και αλλού με έβγαλε η μλογκοθεραπεία μου κι απόψε!
Αλλά που θα πάει θα την ξεμπερδέψω τη μακαρονάδα,σίγουρα όμως όχι αποψε ..γιατί άρχισαν τα ματάκια μου να καίνε αλλά πριν κοιμηθώ θέλω να ακούσω για εικοστή φορά σήμερα αυτό το τραγούδι και να το αφιερώσω σε εμένα ,σε εσένα και σε όποιον άλλον σκέφτεται κάπως έτσι....




καληνύχτα ...