Ελληνικό καρναβάλι για πάντα !!!

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

..Φέτος σαν χώρα θα είμαστε πιο επίκαιροι από ποτέ..γιατί το να είσαι Έλληνας είναι από μόνο του ένα καρναβάλι!Πιο << μασκαράς>>  από τον Έλληνα δεν υπάρχει!
Για παράδειγμα η αφεντικίνα του άντρα μου διατηρεί κατάστημα επώνυμης αλυσίδας συνεργείων τα οποία περνάνε κάθε τόσο έλεγχο πιστοποίησης ποιότητας το γνωστό σε πολλούς iso.
To λοιπόν κάθε φορά που γίνεται αυτός ο έλεγχος το περνάει με επιτυχία.
Και ρωτώ μα πώς?????
Αφού η γυναίκα είναι μανιακή κλέφτρα.
Που σημαίνει πας το αμάξι σου εσύ γιατί απλά θέλει λάστιχο και ο υπάλληλος ,πάντα με την καθοδήγηση της κρουέλας αφεντικίνας σου ξεσκίζει τα φρένα και φυσικά σου λέει μετά πως κύριε πελάτη μας θέλετε και φρένα!!!
Και πολλά πολλά παρόμοια.
Οκ το ξέρω από τον άντρα μου πως λίγο πολύ αυτά γίνονται ΄παντού και στα καλύτερα συνεργεία αλλά εκεί το θέμα έχει ξεφύγει...
Εάν ο πελάτης είναι περιορισμένων γνώσεων τον μαδάνε και για του καθαρίσουν το παρ μπρίζ!
Φυσικά ο Γιάννης μου ουδέποτε έκανε κάτι τέτοιο και όπως ήταν φυσικό βρήκε τον μπελά του!
Η κρουέλα του τα έχωσε λίγο πολύ γιατί με τις γνώσεις λέει που είχε θα μπορούσε να έχει γεμίσει την τσέπη του αφού φυσικά πρώτα είχε φροντίσει να γεμίσει το συρτάρι της!
Ε..ΌΧΙ κυρία μου όσο κι αν αυτό σου θυμίζει Κούρκουλο θα στο πούμε "όχι άλλο κάρβουνο στην απατεωνιά σου!"
Και το τίμημα αυτού να περνάμε με 800 ευρώ και φυσικά του το δήλωσε πως με αυτή τη ταχτική μη περιμένει να δει αύξηση...πιο πιθανό είναι να δει την πόρτα!
Αλλά ναι εμείς οι φτωχοί πλην τίμιοι βαδίζουμε στο δρόμο που χάραξε ο Ξανθόπουλος!


είμαι καλά !!

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011



Και απ' τα Χριστούγεννα περνάμε κατευθείαν στις απόκριες.
Και ούτε καν καλή χρονιά δεν είπαμε..αλλά που να την πω με τόσα που μου έτυχαν!
Από την 1η του μήνα κεφάλι δεν σήκωσα η μία ατυχία πάνω στην άλλη.
Μα μη γκρινιάζω συνέβησαν και πολλά καλά.Καλά πολύ σημαντικά θα έλεγα τα σημαντικότερα.
Οι τελευταίες εξετάσεις που έκανα και έκανα πάρα πολλές βγήκαν όλες αρνητικές.
Πράγμα που σημαίνει ότι ξεπέρασα το πρόβλημά μου και μπορώ πλέον να βάλω μπροστά και για δεύτερο μωράκι!!
Δόξα τον Θεό..το ξεπέρασα κι αυτό ..Τώρα κάτι λίγα έμειναν να παρακολουθήσω και τέλος.
Βέβαια ακόμα παίρνω φαρμακάκια αλλά μικρό το κακό.
Και μιας και είπα φαρμακάκια...μέσα σε όλα αυτά πέρασα και τον πολυδιαφημισμένο Η1Ν1!
Α! Τον έχουν αδικήσει ...είναι πολύ χειρότερος από όσα λένε.
Μιλάμε αυτό δεν είναι γρίπη είναι ένα επώδυνος εφιάλτης!Με λύγισε τελείως.
Αλλά δεν μπορώ να πω είχα στο πλευρό μου φύλακα άγγελο τόσο την μητέρα μου όσο και τον άντρα μου!
Ήρωες κόντεψαν να χάσουν και οι δύο τις δουλείες τους αλλά κι εγώ το ίδιο θα έκανα.
Τελικά μάλλον θα μου μέλει να πνιγώ γιατί ως τώρα πάντα τη γλιτώνω!

Πέρασαν δυο μήνες ..και έχω στο τεφτέρι μου πολλά γραμμένα..
Πριν λίγες μέρες βρέθηκα στο χαμόγελο του παιδιού..ήθελα από καιρό να το κάνω και επιτέλους όταν πια σηκώθηκα το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάω εκεί!
Δώρισα πολλά πράγματα και ένιωσα άλλος άνθρωπος.Γέμισε η ψυχή μου!!!
Μπράβο τους πάντως οι άνθρωποι κάνουν μεγάλο έργο.
Αυτές είναι οι αξίες ..και έχεις κάτι κοκότες λολότες που κάθονται όλη μέρα σε ένα pc μπροστά και τσουραμαδιούνται στα φόρουμ σχολιάζοντας η μία την άλλη με το παραμικρό.
Έπεσα και εγώ στην παγίδα αλλά έκοψα λάσπη λείαν συντόμος!
Μπα μπα μπα ..χαλάω το μυαλό μου εκεί μέσα!
Μου κάνει εντύπωση πάντως ...σε όλα τα forums αυτό το βιολάκι παίζει?? λέω κάτι ..κάνω κάτι και η λογοκρισία πέφτει βροχή και μπόρα?? Αυτό δεν το ξέρω..αλλά ούτε και με νοιάζει να το μάθω!

Τι άλλο?
Α! Ναι ..κατέβηκα στο κέντρο!
Σαν κινέζα τουρίστρια..έλεος!
Σαν την βλαχούλα από το χωριό δεν ήξερα προς τα που να πάω λες και είχαν μετακινηθεί όλα από την θέση τους!
Πω πω..κοίταγα το κόσμο στο μετρό όλοι με πλήρη καλοδίωση και μου ερχόταν να γελάσω τόσο μα τόσο δυνατά! Ε ναι λοιπόν έμεινα πολύ πίσω τεχνολογικά αλλά δεν νομίζω να έχω χάσει και πολλά!
Κι εγώ άκουγα ραδιάκι από το κινητό μου αλλά είχα και μια συναίσθηση του που βρίσκομαι.....δεν έπεφτα πάνω στους άλλους ,ούτε τραγουδούσα,ούτε κούναγα το κεφάλι μου ρυθμικά..
Είχα περάσει πολύ ωραία εκείνη τη μέρα ...και φυσικά έφαγα και λουκουμά!
Ναι ναι ναι έτρωγα το λουκουμά μου χωρίς να με νοιάζει μια που είχα γίνει πάστα από την τόση ζάχαρη στη μούρη μου!
Όλοι με κοίταγαν καλά καλά αλλά είμαι σίγουρη πως ήμουν πολύ γλυκό θέαμα!

Αυτά τα ολίγα!
Συμπιεσμένα κάπως γιατί νυστάζω και λίγο και αύριο έχω τρεχάματα!
Φιλάκια σε όλους εκεί έξω ..

ps : και επειδή δεν ξεχνώ ..πέρασε ένας χρόνος απο το θάνατο του Νίκου ..δεν θα ξεχάσω ποτέ ούτε εγώ ούτε η Λίντα την τόση βοήθεια σας!