HELLO ..ATHENS METRO MALL

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010


Επιτέλους το shopping therrapy έφτασε στην πόρτα μου...
τρόπος του λέγειν shopping therrapy γιατι στη φάση που είμαστε μόνο economy therrapy πρέπει να κάνω ...αλλά χάρηκα πάρα πολύ που επιτέλους θα σταματήσω να τρέχω στο mall  του Αμαρουσίου και θα μπορώ σε πέντε λεπτά να βρίσκομαι εκεί και να κάνω βολτόυλες με το μπομπιράκι μου,αλλά και να πηγαίνουμε σινεμά με το μωρό μου σαν άνθρωποι χωρίς να χρειάζεται να τρέχουμε στην επιστροφή!!
Επίσης η κολλητή μου θα έχει ενα λόγο παραπάνω να μας επισκέπτεται πιο συχνά .. το ακούς Ριτσάκι μου??
Αλλά πέρα απο αυτό ειναι πολύ θετικό το οτι άνοιξαν και πολλές θέσεις εργασίας!
Πραγματικά έτυχε να έχω ένα πολυ γνωστό άτομο που δουλεύει εκεί ως υπέυθυνος και μου έλεγε πως αυτό το εμπορικό θα δώσει πολλές δουλειές..
κρίμα που στη φάση που είμαι δεν μπορώ να πάω για δουλειά!
΄Μολις γίνω καλά όμως τώρα που έχουμε και τα μέσα θα ζητήσω να με βάλει στα village να βλέπω και ταινιούλες ...
ή καλήτερα στο Hondo ? Τέλος πάντων ας γίνω καλά και πάω και στην καθαριότητα!!

Άλλο ένα καινούριο μαγαζί που ήρθε διπλα μας είναι ο νέος Μουστάκας..το μόνο κακό είναι οτι όλα αυτα ήρθαν σε μια εποχή που λες το ευρώ ευράκι και δυστυχώς θα αρκούμαστε στο οφθαλμόλουτρο!!
Δεν πειράζει ..τι να γίνει ..

'Αντε να στολίσουμε και το δεντράκι μας μες τη βδομάδα να φτιάξω και κανα κουραμπιέ καμιά διπλίτσα κανά μελομακάρονο να μυρίσει το σπίτι "μανούλα και χριστούγεννα" που λέει και ο Γιάννης και να ευχηθούμε όλα μα όλα να πάνε καλά!!!Φέτος θα φτιάξω και μπισκοτοανθρωπάκια (σαν αυτά στο Shrek) αλλά και μπισκοτόσπιτο!Έχω πάρει υλικά απο μέρες!!
Όποιος κάνει δίαιτα ας προσέλθει!!!!

Αχ,υγεία και αγάπη να υπάρχει....σε αυτή τη τόσο σύντομη και μύζερη ζωή μας μόνο αυτά τα δύο έχουν αξία..αλλά και αυτά στις μέρες μας γνωρίζουν μεγάλη κρίση τελικά!

Τι μου συμβαίνει?

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010


Αν κοιτάξω πίσω θα δω μία Κατερίνα που έχανε τον έλεγχο και δε σταμάταγε αν δεν τα έκανε όλα γυαλιά καρφιά....
Τώρα τίποτα όταν γίνει ,ότι κι αν είναι αυτό που θα με κάνει να κλάψω και να πληγωθώ πάει και χώνεται τόσο βαθιά μέσα μου και κάθεται εκεί μέχρι να με αρρωστήσει..
Σκέψεις πολλές και διάφορες κουράζουν το μυαλό μου και ένα σωρό πίκρες μου μαυρίζουν την ψυχή..
Είναι και η κούραση είναι και η εξάντληση είναι όλα που με έκαναν πια να χάσω όλες τις δυνάμεις..
Και όμως κάθε μέρα παλεύω ..όχι για εμένα για το παιδάκι μου..για αυτό το ένα και μοναδικό δώρο ζωής που μου έστειλε ο Θεός..
Μα τελευταία νιώθω πως οι αντοχές μου δεν είναι αυτές που ήταν..δεν έχω πια κουράγιο ούτε να κλάψω...πόσο μάλλον να ξεσπάσω όσο κάποτε..
Οι ευθύνες πολλές και εγώ νιώθω πολύ μικρή πια απέναντί τους...
Όλα γίνονται τόσο γρήγορα κι εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να τα αλλάξω.
Φοβάμαι πολύ για πολλά πράγματα..
Ακόμα και ο ύπνος μου πια έγινε μαρτύριο ..κάθε βράδυ τα ίδια όνειρα..τα ίδια πετάγματα!
Την τελευταία βδομάδα έχω και το μωρό με πυρετό να ψήνεται και να κλαίει και εγώ να τον γυρίζω πέρα δώθε από δωμάτιο σε δωμάτιο στα χέρια και εκείνο να σπαρταράει ..μέρα και νύχτα..
Όλα μαζί...και από την άλλη η πίεση του Γ. για να φύγουμε οριστικά από Ελλάδα..
Το έχει βάλει στο πρόγραμμα και κάνει τα πάντα για να γίνει πράξη ...μα εγώ δεν μπορώ να το δεχτώ έτσι απλά...εδώ είναι η ζωή μου ....όλα είναι εδώ!
Η οικονομική κρίση και η αναβολή του δικαστηρίου μας έβγαλαν εκτός ελέγχου και ο Γ θεωρεί ότι στην Αυστραλία θα βρούμε την γη της επαγγελίας και όλα ως δια μαγείας θα αλλάξουν!

Έχω πιεστεί πολύ...κι όμως δεν λέω λέξη...κατεβάζω το κεφάλι και προχωρώ!
Χτες κοίταγα το ποδηλατάκι μου στο υπόγειο..σκονισμένο ....πόσο θα ήθελα να κάνω μια βόλτα...
μα δεν έχω χρόνο πια για τίποτα...πήγα και το ξεσκόνισα να γυαλίσει πάλι!
Αύριο θα του ρίξω ένα σεντονάκι ..δεν θέλω να σκονίζεται δεν του πάει η σκόνη..έχω τις πιο γλυκιές αναμνήσεις με αυτό..και δεν θέλω σκόνες πάνω τους..
Αν είχα λίγη βοήθεια όλα θα ήταν αλλιώς..αν μη τι άλλο θα πρόσεχα λίγο περισσότερο και το θέμα της υγείας μου που δεν είναι αστείο.
Με έχει καταβάλει πολύ η κούραση και το παράπονο με πιάνει πολύ εύκολα ... δεν μπορώ να το αλλάξω αυτό πια..
Πόσο άλλαξα Θεέ μου ...τι μου συμβαίνει?

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ...ΜΗΝΆΚΟ ΜΟΥ

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010


Το φεγγάρι βουτάει σ΄ασημένια νερά
μεσ΄το φως με ξυπνάει η ζωή ξεκινά
δε με νοιάζει το χτες απ΄το πριν στο μετά
με μια σου αναπνοή στο πρώτο σου φιλί
σε παλάτια ψηλά σ΄έχω εγώ βασιλιά στα όνειρά μου
Νιώθω πια δυνατή στης ζωής τη πηγή
την ουσία να βρω φτάνει να σ΄έχω εδώ
αγιασμός η βροχή διψασμένη μου γη
θα παλεύω για μας αν εσύ μ΄αγαπάς
αν εσύ μ΄αγαπάς...

Στους εφτά ουρανούς τα σκαλιά θ΄ανεβώ
με στρατιώτες χρυσούς θησαυρούς να σου βρω
στη μικρή μου καρδιά καλοκαίρι ξανά
εσύ αν μ΄αγαπάς εσύ αν μ΄αγαπάς

κάνω εγώ προσευχές ό΄τι θέλω να θες στα όνειρά μου
Νιώθω πια δυνατή στης ζωής τη πηγή
την ουσία να βρω φτάνει να σ΄έχω εδώ
αγιασμός η βροχή διψασμένη μου γη
θα΄ναι η τύχη με μας αν εσύ μ΄αγαπάς
παρελθόν συννεφιά και φιλιά αδιάφορα
ήρθες κι έφερες φως ο δικός μου Θεός
αγκαλιά μου εσύ ξεκινάει η γιορτή
θα΄ναι η τύχη με μας αν εσύ μ΄αγαπάς
αν εσύ μ΄αγαπάς αν εσύ μ΄αγαπάς...


Στο αφιερώνο ψυχουλινάκι μου
σ'αγαπώ τόσο πολύ μικρό μου γιοκάκι...